เมื่อลูกรู้ว่าตัวเองสามารถควบคุมการทำงานของร่างกายได้
ลูกก็รักการเคลื่อนไหว รักการได้เล่นมาก
มีพลังงานอย่างเหลือเฟือ ไม่เหนื่อย ไม่หิว ไม่หยุด
ลูกดีใจมากที่ได้เคลือนตัวเองอย่างสนุกสนาน
ลูกเรียนรู้ว่าการเคลื่อนไหวแบบไหนที่เขาควรพัฒนา
และดีสำหรับตัวเขา ทั้งการเดิน วิ่ง ปีน เพื่อไม่ให้เขาล้ม
และเราสังเกตเห็นว่าลูกเริ่มมีจิตนาการในการเล่นมากขึ้นเมื่ออายุประมาณ 1 ปี 5 เดือน
ด้วยการแกล้งทำเป็นกิน ดื่ม แล้วก็พูดโทรศัพท์ ซึ่งเป็นการเลียบแบบคนที่อยู้รอบๆตัวเขา
การเล่นอย่างสร้างสรรค์เป็นวิธีที่ทำให้ลูกรู้จักโลกนี้มากขึ้น ด้วยการฝึกฝน ทำซ้ำ ซึ่งถือว่าเป็นงานของเด็กๆ เพราะว่าไม่มีสิ่งใดที่เราทำ คิด รู้ โดยไม่ผ่านความ "มุ่งมั่นพยายาม"
ความก้าวหน้าจากการเล่นจะพัฒนาการเป็นการเล่นอย่างมีจินตนาการมากขึ้น
เราสังเกตได้ชัดจากลูกเล่นม้าโยกเยก
ครั้งแรกที่เล่น ลูกจะนั่งเฉยๆ สนุกกับจังหวะการโยกของม้าบ้าง
ต่อมา ลูกเริ่มสนุกกับการขี่ม้า และเป็นผู้ขับม้า ปีนไปขี่และโยกเอง
ต่อมา เริ่มชี้นิ้วและจิตนาการว่าจะไปตลาด จะไปสวน




เด็กๆเป็นวัยแห่งจิตนาการบรรเจิดจริงๆ